برنامه راهبردی دانشکده پرستاری و مامایی
چشم انداز(Vision)
آرمان ما ايجاد دانشکده اي متعالی در حوزه های مختلف پرستاري و مامايي است تا با اتکاء به خداوند بزرگ و ارزشهاي ناب اسلام محمدی و انقلاب اسلامي و نیز بهره گیری از نیروی انسانی توانمند و بستر فیزیکی مناسب در جهت ارتقاء سطح سلامت تمامی افراد جامعه همراستا با استاندارد های منطقه ای، کشوری و جهاني گام برداشته و زمینه رشد و شکوفايي اخلاقی، معنوی و علمي خود و دانش آموختگان را در سطح کشور و جهان مهیا سازیم.
رسالت (Mission)
رسالت دانشکده پرستاري و مامایی تربت حیدریه کمک به بهبود و ارتقاء سطح سلامت افراد، خانواده و جامعه است. از این رو با جذب، آموزش و تربیت دانشجو از سرتاسر کشور در مقطع کارشناسی و در رشته های پرستاري، مامایی و اتاق عمل تلاش می نماید تا برمبناي اصول و ارزشهاي اسلامی و اخلاق حرفه ای با بهره گیری از آخرین رویکرد های نوین آموزشی و فناوری موجود و نیز توان علمی اساتید در جهت تربیت نیروي انسانی توانمند، کارآمد و پویا جهت ارائه خدمات موثر در حیطه های مختلف آموزش پرستاری و مامایی متناسب با نیازهاي پیچیده و در حال تغییر مداوم نظام سلامت دست یابد.
تحلیل عوامل داخل و خارج سازمانی
1- عوامل داخلی
الف- نقاط قوت
1- وجود اعضاء هیئت علمی توانمند و متعهد
2- انگیزه مضاعف اعضای هیئت علمی در راستای پیشرفت دانشکده و دانشگاه
3- وجود انگیزه کافی در اعضای هیئت علمی جهت توسعه و ارتقاء فردی
4- برگزاری دوره های آموزشی مربوط به توانمند سازی اعضاء هیئت علمی در سطح دانشگاه
5- تهیه و استفاده از لاگ بوك در آموزش بالینی گروههای آموزشی پرستاری و مامایی
6- وجود مرکز مناسب مهارتهاي بالینی براي دانشجویان پرستاري، مامائی و اتاق عمل در سطح دانشگاه
7- دسترسی کلیه اعضاء هیات علمی، کارکنان و دانشجویان به اینترنت پرسرعت در سطح دانشگاه
8- تعامل علمی با کارکنان مرتبط حیطه های مختلف حوزه سلامت (ماماها و پرستاران شاغل) از طریق برگزاري دورهها، کارگاهها و کنفرانس های آموزشی
9- برگزاری ژورنال کلاب و کنفرانس های علمی مدون در بیمارستان و دانشگاه با هدف ارتقاء سطح دانش اعضای هیئت علمی
10- جایگاه خاص حرفه پرستاري، مامایی و اتاق عمل در نظام کنونی سلامت
11- بهره مندی از مدیریت مشارکتی در سطح دانشکده
12- وجود دانشجویان مستعد و علاقمند به پژوهش و آموزش
13- وجود طرح در دست اجرای توسعه فضاي فیزیکی دانشکده
14- وجود بستر مناسب جهت ارتقای فعالیتهای پژوهشی در عرصه پرستاري و مامایی
15- انگیزه اعضاء هیات علمی و آموزشی به ارائه طرح هاي پژوهشی
16- وجود سایت رایانه ای با امکانات نسبتا کافی براي دانشجویان در سطح دانشگاه
17- وجود سیستم آموزشی سما
18- وجود سیستم اتوماسیون اداري
19- وجود وب سایت مطلوب اختصاصی دانشکده
20- وجود سیستم باز کتابخانه اي و دسترسی آسان به منابع و مجلات علمی مورد نیاز
21- وجود کتب مرجع، کتب تکمیلی به روز و منابع علمی غنی در زمینه پرستاري، مامایی و اتاق عمل
22- فراهم بودن امکان بازبینی آرایش دروس و ایجاد توالی مناسب در ارائه واحدهاي درسی نظري و بالینی توسط گروههای آموزشی
23- وجود اولویتهاي پژوهشی مدون در گروههاي آموزشی
ب- نقاط ضعف
1- ساختار سازمانی نامشخص دانشکده پرستاری و مامایی
2- عدم استقلال روندهای اداری دانشکده پرستاری مامایی از معاونت آموزشی پژوهشی
3- کمبود اعضاء هیات علمی در گروههاي آموزشی دانشکده
4- کمبود اعضای هیئت علمی تمام وقت جغرافیایی
5- به کارگیری اعضای هیئت علمی در امور اداری به جای امورآموزشی و پژوهشی
6- ناکافی بودن پرسنل پشتیبان و توانمند در گروههاي آموزشی (نظیر منشی، کارشناس اطلاع رسانی، کارشناس مجله و......)
7- عدم وجود فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد و یا دکتری مرتبط با پایه تحصیلی رشته تکنولوژي اتاق عمل
8- حجم بالای برنامه درسی موظف اعضای هیئت علمی دانشکده
9- فرصت ناکافی اعضاء هیئت علمی به منظور تقویت معیارهاي توسعه فردي
10- جایگاه نامشخص مربیان بالینی در بخشها و مراکز آموزشی، درمانی و بهداشتی تحت پوشش دانشگاه
11- استفاده از کارکنان شاغل مراکز جهت آموزش بالینی دانشجویان
12- عدم کفایت تسهیلات یادگیری زبان انگلیسی براي اعضاء هیئت علمی و آموزشی
13- نبود استقلال عملکرد کافی در گروههاي آموزشی دانشکده
14- نبود بودجه اختصاصی براي گروههاي آموزشی
15- عدم وجود گروه آموزشی مستقل براي رشته اتاق عمل، بهداشت روانی و جامعه
16- نبود کتابخانه مجزا برای دانشکده و گروههای آموزشی
17- زیرساختهای فیزیکی ناکافی جهت آموزش دانشجویان در سطح دانشکده
18- زیرساختهای فیزیکی ناکافی برای اعضای هیئت علمی در دانشکده
19- تاخیر درپرداخت حق التدریس و سایر پرداختها نظیرحق التالیف مقالات و شرکت در همایش ها ......
20- عدم وجود ضوابط مشخص پاداشدهی در قبال عملکرد مثبت
21- همکاري ناکافی بین بخشی در درون دانشکده
22- نبود برنامه ریزي مدون جهت شناساندن ماهیت حرفه پرستاري، مامایی و اتاق عمل به شاغلین سایر حرفه علوم پزشکی
23- ادامه تحصیل برخی اعضای هئیت علمی در رشته های غیرمرتبط با پرستاری و مامایی
24- علاقمندی ناکافی دانشجویان برای یادگیری و ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر
25- عدم دسترسی اعضاء هیات علمی به اینترنت پر سرعت در کلاسهای آموزش نظری
26- نبود سایت رایانه مجزا در سطح دانشکده
27- فقدان فضاي مناسب آموزشی و فرهنگی نظیر تالارها و سالن ها
28- نبود دوره هاي تحصیلی در مقاطع تحصیلات تکمیلی (کارشناسی ارشد و دکترا) در دانشکده
29- نبود تسهیلات رفاهی برای اعضای هیئت علمی
30-كمبود دوره ها و كارگاههاي آموزشي ضمن خدمت (بازآموزي ها) براي اعضاء هيئت علمي
2- عوامل خارجی
الف- فرصتها
1- حمایت وزارت بهداشت و دانشگاه از توسعه تحصیلات تکمیلی در رشته های موجود در صورت وجود بسترهای مورد نیاز
2- حمایت مجامع بین المللی نظیر سازمان جهانی بهداشت از برنامه های آموزشی و پژوهشی درجهت ارتقای سلامت جامعه
3- وجود مراکز تحقیقاتی متعدد در سطح استان و کشور جهت پیشبرد فعالیتهای پژوهشی مشترک و بین سازمانی
4- وجود دانش آموختگان کارشناسی ارشد مستعد در رشته های پرستاري و مامایی
5- امکان بهره گیري از فناوری اطلاعات در عصر جدید
6- امکان بهره گیري از همایشهاي علمی و برنامه هاي آموزشی در سطح منطقه ای و ملی
7- اهتمام مسئولین دانشگاه به استقرار یادگیری الکترونیکی در سطح دانشگاه
8- تلاش مدیران ارشد کشوري جهت تدوین برنامه ها و ارتقاي کیفی خدمات آموزشی، پژوهشی و فرهنگی
9- بازنگري هیات بورد در برنامه ریزي آموزش پرستاري و مامایی
10- اهتمام مراکز آموزشی- درمانی در اجراي طرحهاي حاکمیت بالینی (بعنوان عامل موثر برکاهش شکاف موجود بین آموزش و بالین)
11- نیاز روزافزون جامعه به خدمات پرستاري و مامایی
12- وجود منابع علمی فراوان در رشته پرستاري و مامایی
ب- تهدیدها
1- عدم وجود معیارهاي مشخص براي انتخاب و پذیرش دانشجویان رشته پرستاري، مامایی و اتاق عمل در آزمونهاي کشوري (از نظرجسمی، روانی و اجتماعی)
2- تربیت بیش از حد دانشجويان مامایی در دانشگاههاي آزاد بدون توجه به نیاز و جایگاه شغلی آینده آنها
3- پذیرش اندك دانشجویان در مقطع دکترا براي رشته مامایی
4- وجود شکاف بین آموزش نظری و عملی
5- تطابق ناکافی برنامه هاي آموزشی موجود با نیازهاي واقعی جامعه (عدم آموزش جامعه نگری دانشجویان)
6- بستر آموزش بالینی نامناسب (در بسیاري از بخشهای بالینی)
7- فرصتهاي شغلی ناکافی دانش آموختگان پس از فراغت از تحصیل دانشجویان پرستاری و مامایی
8- سطح حقوق و مزایاي ناکافی کارکنان و اعضا هیئت علمی دانشکده در مقایسه با سایر کارکنان هم طراز در سایر مراکز بویژه مراکزدرمانی کشور
9- عدم هماهنگی حقوق و مزایاي کارکنان علوم پزشکی با اکثر سازمانها
10- عدم اختصاص واحد درسی به برخی از فعالیتهاي پژوهشی و اجرایی اعضاء هیئت علمی
11- عدم وجود امکان آموزش رایگان زبان انگلیسی در سطح دانشگاه براي اعضاي هیات علمی
12- حمایت قانونی ناکافی از اقدامات تخصصی حرفه اي در پرستاري، مامایی و اتاق عمل
13- حضور اعضای هیات علمی تعهد به خدمت و نیروهای طرحی در دانشکده
14- عدم پاسخگویی به موقع وزارت بهداشت در جذب نیروي انسانی مورد نیاز دانشکده اعم از اعضاي هیات علمی و غیر هیئت علمی
15- تحت الشعاع قرار گرفتن فعالیتهاي آموزشی مدرسین بعلت گرایش مسئولین دانشگاه به برخی جنبه هاي خاص بعنوان شاخص خدمت اثربخش
17- ضعف در تشخیص توانمنديها و صلاحیت هاي افراد (عدم دسترسی به ابزار شناخت موثر و کارآمد)
18- عدم تطابق وظایف محوله به افراد بر حسب تخصص و تجارب آنها
19- ضعف در نظام ارزشیابی اعضاي هیات علمی، آموزشی و سایر کارکنان
20- حمایت قانونی ناکافی از اقدامات تخصصی حرفه اي اعضای هیئت علمی
21- فضاي فیزیکی محدود دانشکده پرستاري و مامایی
22- سرعت کم اینترنت در سطح دانشگاه
23- عدم امکان دسترسی کافی و مستمر به سایتهاي اطلاعاتی معتبر علوم پزشکی
24- عدم برخورداري دانشکده از نظام هاي درآمدي مراکز آموزشی درمانی (کارانه، طرح نظام سلامت و ...)
25- توجه ناکافی به هزینه- اثربخشی برنامه هاي آموزشی در سطح دانشگاه
26- عدم جذب اعتبارات از منابع مختلف مالی (برون سازمانی) براي انجام امور آموزشی و پژوهشی
27- شناخت ناکافی از منابع، امکانات و اعتبارات قابل وصول از ردیف هاي مختلف
28- ارتباط بین بخشی ناکافی در سطح دانشگاه در جهت پیشبرد اهداف و حل مشکلات
29- توجه ناکافی دست اندرکاران در حل برخی مشکلات فراسازمانی مربوط به دانشکده
30- در اولویت قرار نگرفتن فرصتهاي مطالعاتی خارج از کشور براي مدرسین دانشکده پرستاري و مامایی در سطح دانشگاه
31- کمبود مراکز تحقیقاتی و پژوهشی در سطح کشور
32- شناخت ناکافی جامعه از ابعاد حرفه اي رشته هاي پرستاري، مامایی و اتاق عمل
33- همکاري محدود اعضاء هیئت علمی و آموزشی دانشکده با برنامه هاي آموزش مداوم